Environment

De Lochting organiseert een duurzame tewerkstelling voor mensen die, tijdelijk of blijvend, moeilijk aansluiting vinden op de reguliere arbeidsmarkt. Dit doen ze met een overtuigde ecologische insteek, door op grote schaal biologische groenten te produceren en verpakken en door ecologisch onderhoud van leefomgeving. De Lochting voorziet begeleiding en ondersteuning op maat, wat de kansen op maatschappelijk zinvol werk zichtbaar verhoogt, ook op lange termijn. Bovendien is ze trots op haar vlotte service en klantgerichtheid. Kortom, het bedrijf blinkt uit in het bewaren van een evenwicht tussen mens, natuur en ondernemerschap. 

De levensboom

Het idee voor De Lochting ontstond in 1992, als antwoord op de prangende vraag naar “jobs-op-maat”. In de jaren erop kreeg het steeds meer vorm en in 1997 volgde de officiële oprichting van de vzw. Sindsdien is het bedrijf aanzienlijk gegroeid en geëvolueerd. Anno 2017 telt De Lochting 163 medewerkers, bouwde het partnerschappen uit met een 15-tal bio-boeren, teelt en levert het op grote schaal groenten en fruit en ontwikkelde het een indrukwekkende groendienst. Zodoende biedt het een passend antwoord op de blijvende vraag naar aangepaste jobs, de groeiende vraag naar bio-voeding en de uitgesproken vraag naar meer groen. En ze zitten niet stil. “We zien ons evolueren naar een netwerkbedrijf, waarin we inspirator kunnen zijn” zegt Luc Maertens, een van de twee directeurs van De Lochting. “We gaan op zoek naar nieuwe partners en streven naar een open samenwerking, die uitgaat van elk zijn sterktes en een win-win oplevert.” Zo levert De Lochting nu al de wortels van haar biologisch witloof aan een melkveehouder die wil overschakelen op de productie van bio-melk.

De keten

De Lochting teelt groenten met respect voor mens en milieu. Zowel de zelfgekweekte groenten als de groenten en droogwaren van andere bio-producenten krijgen er een ecologisch verantwoorde verpakking. Verder levert het groentepakketten en fruitmanden voor particulieren, scholen en bedrijven. De Lochting is met andere woorden actief binnen de verschillende schakels van de voedselketen (productie, verwerking, verpakking, distributie). Dit korte-keten-model brengt een grote transparantie met zich mee die zowel door klanten als medewerkers sterk geapprecieerd wordt. Daarnaast biedt het bedrijf ecologisch groenonderhoud en duurzaam groenaanleg, van maaien en snoeien, tot bomen planten en het plaatsen van omheindingen. Ten slotte kan je beroep doen op De Lochting voor ecologisch onderhoud van grafmonumenten of voor de strijd tegen zwerfvuil. Tijdens deze brede waaier aan activiteiten, kunnen de medewerkers rekenen op ervaren begeleiders en een aangepaste opleiding.

Brasserie de Marsinne nv is een microbrouwerij gevestigd in een prachtige oude kasteelhoeve tussen Namen en Luik. Nicolas Declercq, Tanguy van der Eecken en hun team brouwen er op duurzame wijze Leopold 7. Dankzij de optimalisatie van het brouwproces reduceren ze hun afval tot een minimum en recupereren en besparen ze heel wat energie en water. De brouwerij is tevens een sociale werkplaats waar medewerkers een professionele opleiding kunnen volgen. Het team van Brasserie de Marsinne laat zich leiden door drie duidelijke doelstellingen: de eerste CO₂-neutrale microbouwerij worden, pionier blijven in duurzaam brouwen en bouwen aan een solide financiële toekomst.

Belgisch bier met een rijke geschiedenis

Reeds in 1866 werd door een zekere Leopold, zoon van een brouwersfamilie, een uniek bier gebrouwen in de kasteelhoeve van Marsinne in Couthuin. In 2012 besloten Nicolas Declercq, gepassioneerd ingenieur-brouwer en Tanguy van der Eecken, agronoom met een groen hart, deze traditie verder te zetten. In 2013 werden de eerste installaties ingewijd en ontving Leopold 7 een award voor Best New Beer. De naam verwijst naar haar basisingrediënten: drie soorten graan, drie soorten hop en “de Leopold touch”. Brasserie de Marsinne is ambitieus, maar pragmatisch en blijft trouw aan haar visie. “Onze baseline ‘10 ans d’avance’ representeert de onafwendbare evolutie naar een duurzamere en socialere wereld, waar wij ons 100% voor willen inzetten” vertelt Nicolas trots.  

Netwerk van duurzame brouwerijen

Nicolas en Tanguy willen op termijn een internationaal netwerk van duurzame microbrouwerijen en brewpubs op poten zetten, met zelfstandige leden die kunnen steunen op de knowhow van Brasserie de Marsinne. De doelstelling is de wereldwijde, lokale productie van energie- en CO₂-neutraal bier. Anno 2017 is de eerste installatie operationeel in Kaapstad, Zuid-Afrika, en krijgt in California een tweede project vorm. Beiden met een eigen insteek, respectievelijk sociaal, gezien het groot aantal inwoners van townships rond Kaapstad, en ecologisch.

ROOF FOOD is een Gents stadslandbouwproject dat mensen dichter bij ecologische voeding én bij elkaar wil brengen. Bovenop het bedrijvencentrum De Punt schuilt sinds 2016 een tuin van 500 vierkante meter waar naar hartenlust gezaaid, gekweekt en geoogst wordt. De opbrengst wordt in hun eigen keuken verwerkt tot gezonde vegetarische maaltijden voor bedrijven, evenementen en dakdiners. Bovendien zorgt een groendak voor water- en luchtzuivering van de leefomgeving en draagt het bij aan de biodiversiteit in de stad. Om ook anderen te inspireren, organiseert ROOF FOOD teambuildingactiviteiten, lezingen en infosessies. Het jonge bedrijf bewijst dat een alternatief businessmodel ook winstgevend kan zijn.

Duurzame dakschotels

De eerste voorbereidingen voor het opzetten van de daktuin trof Sabien Windels in 2014. Het jaar erop kreeg het cateringverhaal vorm dankzij de samenwerking met Nine Van Belle, mede-zaakvoerster. Sindsdien bereidt ROOF FOOD gezonde vegetarische dakschotels voor bedrijven, geleverd per fiets, ecologisch verantwoorde catering voor evenementen en sinds 2017 dakdiners op warme zomeravonden. De gerechten bestaan voor 90% uit biologische ingrediënten, geteeld op eigen dak en door boeren uit de streek. De seizoensgebonden lunches worden aangeboden in herbruikbare verpakkingen die achteraf weer worden opgehaald. Zodoende spaart het initiatief jaarlijks heel wat CO2 en afval uit. “We streven naar een zo groot mogelijke impact, maar zonder onze unieke identiteit uit het oog te verliezen” aldus Sabien. Door te werken “van zaad tot bord” gaan Sabien en haar collega’s in tegen het model waarin ieder bedrijf zich in één schakel van de keten specialiseert.

Teambuilding

Daarnaast organiseert ROOF FOOD dynamische activiteiten rond tuinieren, koken, natuur en creativiteit. Zo kan je met je collega’s zelf aan de slag in de dakmoestuin of knutsel je samen een moestuinbak in elkaar voor op de eigen werkplaats. ROOF FOOD bereikt zo een brede waaier aan organisaties want naast bedrijven vind je ook vzw’s of scholen op hun dak. “We vinden het belangrijk om heel verbindend te werken, we krijgen appreciatie uit veel verschillende hoeken”.

In het verschiet

ROOF FOOD is een coöperatieve vennootschap, zo plukken alle werknemers mee de vruchten van dit succesvolle project. Midden 2017 telt de vennootschap vier werknemers die hulp krijgen van enkele freelancers, studenten en vrijwilligers. Middels partnerschappen met sociale tewerkstellingsplaatsen, wil ze op termijn ook kansen geven aan mensen die buiten het reguliere arbeidscircuit vallen. In samenwerking met Human Districts, een coöperatie die sinds 2017 een duurzaam woonmodel lanceert in Vlaanderen, hoopt ROOF FOOD mee vorm te geven aan de stad van morgen. Wanneer de organisatie er klaar voor is, zouden Sabien en haar collega’s ook graag in andere steden zelfstandige ROOF FOOD-vestigingen willen zien oprijzen. Door middel van co-creatie en intensieve uitwisseling kunnen deze dan samen verder groeien.

La culture des coraux: un outil de développement prometteur pour les communautés villageoises de pêcheurs de Madagascar. Et... pour l'écosystème marin.

Partout dans le monde, les récifs coralliens connaissent depuis trente à quarante ans une profonde dégradation de leur état de santé. A Madagascar, les régions où ces récifs sont implantés sont généralement des zones de pêche traditionnelle, où se pratique également la culture d’algues et d’holothuries. Dans sa thèse, Gildas Todinanahary analyse dans quelle mesure ces activités de prélèvements d’organismes marins pourraient être complétées par une activité de coralliculture soutenable, destinée tant au marché de l’aquariophilie qu’à celui la conservation des récifs et de la biodiversité. Pour évaluer le potentiel biologique et socio-économique de ce scénario, Gildas Todinanahary a réactualisé (notamment sur le plan génétique) des données biologiques anciennes, identifié les espèces de scléractiniaires (coraux durs, constructeurs de récifs) les plus intéressantes, étudié leur potentiel de reproduction naturelle, réalisé des simulations de transport et, enfin, mis au point un « business model ». Celui-ci a démontré que l’élevage de corail, en tant qu’activité complémentaire, pouvait bénéficier aux communautés pêcheuses villageoises du sud de Madagascar tout en contribuant à la conservation de l’écosystème marin.

La biodiversité en Wallonie : après Natura 2000, l’heure H

Avec l’intensification des pratiques agricoles et sylvicoles, l’urbanisation des campagnes constitue l’une des principales menaces pour la biodiversité dans notre pays, densément peuplé. Aujourd’hui encore, la conservation de la nature pâtit trop souvent des décisions prises en aménagement du territoire.

Pour remédier à cette situation, certains scientifiques dont le lauréat préconisent la création d’un réseau d’habitats interconnectés où l’homme et la nature pourraient coexister. Dépassant la portée du réseau européen Natura 2000, la Wallonie pourrait ainsi créer un véritable réseau écologique planifié à l’échelle de tout son territoire. Elle assurerait ainsi une réelle prise en compte de la biodiversité dans toutes ses politiques de gestion de l’espace. Gage de sérénité : ce « réseau écologique wallon pourrait s’ériger en collaboration avec les communes et… sur la base d’une véritable concertation avec propriétaires concernés. L’heure d’un véritable développement territorial durable en Wallonie ?

Cet immeuble de 7 niveaux est conçu comme une carcasse de béton massif et brut, bien isolée, où la masse assure l'inertie thermique et le confort des habitants, employés et visiteurs. Le mobilier fait office de cloisons pour délimiter des espaces modulables en fonction des besoins. Le mode de construction brut, quasi gros-œuvre, met en lumière le béton et fait l'économie des finitions. La collaboration avec l'immeuble voisin pour le partage du terrain et du chantier (grue, entrepreneur, ...) a permis de réaliser davantage d'économies.

Jusqu'il y a peu cette parcelle au cœur de la ville d'Anvers faisait piètre figure. Le bureau d'architecture Cuypers & Q y a construit pour son usage personnel et professionnel un bâtiment qui comporte, de bas en haut, un espace professionnel sur deux niveaux avec un patio, un étage-tampon entre les locaux professionnels et l'habitation où sont installées les chambres à coucher, un étage séjour avec coin repas en duplex et une terrasse couverte avec coin repos, un jardin en toiture et une véranda. Un jeu subtil avec les espaces et les fonctions ont permis à Cuypers et Q de s'installer confortablement sur une petite surface et de redonner une place à la nature pour laisser une empreinte écologique minimale.

Le projet est conçu comme une carcasse de béton massif et brut, bien isolée, où la masse assure l'inertie thermique et le confort nivelé pour les habitants, employés et visiteurs. Les mobiliers sont conçus comme des cloisons pour délimiter des espaces modulables et divisibles en fonction de l'évolution et des besoins.

Toutes les phases du processus de construction – avant, pendant et après – ont été guidées par une approche durable tant sur le plan de l'énergie que de l'empreinte écologique, du style de vie et de la philosophie de travail. Le bureau fait entre autres de l'autopartage pour les visites de chantier tandis que les propriétaires et les employés utilisent au maximum le vélo et les transports publics. Au niveau des techniques : ventilation équilibrée avec récupération de chaleur D+ et régulation en fonction de la demande et système de micro-cogénération avec condensateur. Les travaux de construction ont été réalisés par des entrepreneurs locaux qui utilisent des matériaux de la région.

Si l'autonomie du bâtiment en lui-même est assurée, son intégration dans le quartier a également été prise en considération. Les façades, par exemple, sont conçues en fonction d'une transparence maximale vers la ville tandis que les habitants comme les employés bénéficient au maximum des gains passifs de température et de lumière naturelle. Le mode de construction brute, quasi niveau gros-œuvre, met en lumière le béton et fait l'économie des finitions. La collaboration avec l'immeuble voisin pour le partage du terrain et du chantier (grue, entrepreneur ...) a permis de réaliser davantage d'économies.

Avec la construction de sa propre maison, Matthieu Delatte prouve qu'il y a d'autres manières de réaliser des maisons basse énergie, avec des techniques abordables, simples et écologiquement justifiables. Et cela même lorsque le terrain (en talus) ne semble pas, à première vue, apte à recevoir la construction d'une maison.